Werken met de Verwijsindex op school

In dit interview deelt Gerianne Meijer haar ervaringen en werkwijze met de Verwijsindex!

Voor ons is het essentieel dat andere betrokken professionals ons weten te vinden.

Wat helpt jou voor een goede samenwerking?

Onze school staat in een dorp, wat betekent dat we korte lijntjes hebben met hulpverlening en basisscholen. We hebben vaste contactpersonen en zitten fysiek dicht bij elkaar. Hierdoor kunnen we gemakkelijk bij elkaar binnenlopen als we vragen hebben. Daarnaast hebben we elke twee weken een overlegmoment. Hierbij is een leerplichtambtenaar, het wijkteam en een sociaal team aanwezig. Dit alles zorgt ervoor dat de drempel om contact op te nemen erg laag is en de samenwerking goed verloopt.

Hoe ga jij om met ouders die zorgen hebben over het delen van informatie?

Als ouders of jongeren zorgen hebben over het delen van informatie, bijvoorbeeld met de gemeente, is “tijd” vaak de oplossing. We beginnen met hulpverlening op school en blijven in gesprek over andere ondersteuningsmogelijkheden. We leggen uit: “Er is meer ondersteuning mogelijk, maar hiervoor moeten jullie naar de gemeente of het wijkteam.” Na verloop van tijd ontstaat er vertrouwen in onze intenties voor de gezondheid/welzijn van het kind. Als ouders zien dat wij ons inzetten voor het gezin en vertrouwen uitspreken over andere partijen, staan ze vaak open voor overleg.

Ouders maken zich ook zorgen over wachtlijsten of het opnieuw moeten vertellen van hun verhaal. Dan geef ik aan dat ik een vast contactpersoon heb om dit te bespreken, zodat we herhaling kunnen voorkomen. Het helpt enorm dat ik korte lijntjes heb met het wijkteam. Dit wordt versterkt doordat we allemaal in hetzelfde dorp werken. Het is veel waard om te weten wie je kunt bellen en welk gezicht erbij hoort. Je kunt ouders vertellen dat je iemand kent en hoe die persoon te werk gaat.

Hoe past de Verwijsindex in jouw werk?

We gebruiken de Verwijsindex bij leerlingen waar we meer zorgen over hebben, zoals plotselinge verhuizingen of problemen in de thuissituatie en verzuim. Voor leerlingen uit het dorp draagt de Verwijsindex minder bij, omdat mijn eigen netwerk al groot is. Toch gebruik ik de Verwijsindex dan, al is het als formaliteit. Het kan gebeuren dat een organisatie op een later moment contact opneemt, omdat de informatie dat ik betrokken was nog een paar jaar zichtbaar blijft. Het is fijn dat professionals elkaar ook na een langere termijn weten te vinden. En wanneer er zorgen zijn over de gevolgen bij een leerling die uit beeld verdwijnt, is het fijn te weten dat je in ieder geval in de toekomst als voormalig betrokken hulpverlener nog vindbaar bent. Dit is meteen een goede reden om altijd een signaal af te geven. Als je zorgen hebt over de toekomst kunnen professionals je nog steeds vinden.

Hoe ga jij om met het informeren van de ouders?

Wij informeren ouders via e-mail dat we onze betrokkenheid tonen in de Verwijsindex en sturen daarbij een flyer mee. We benadrukken dat dit geen invloed heeft op de hulpverlening en geen reflectie is op hun situatie, maar simpelweg aangeeft dat we intensiever samenwerken met het gezin. We vermelden ook dat dit onderdeel is van ons protocol.

Wat zou jij tegen professionals zeggen die bang zijn voor het schaden van hun vertrouwensband?

Het draait echt om duidelijkheid. Ouders zijn vaak bang om een stempel te krijgen, dus je moet duidelijk vertellen dat de Verwijsindex alleen aangeeft dat je betrokken bent. Daarnaast moet je letten op je taalgebruik, bijvoorbeeld door het woord ‘melden’ niet te gebruiken. Ik leg ook vaak uit dat het gebruik van de Verwijsindex een goed teken is, omdat het betekent dat het gezin open staat voor ondersteuning. Tot slot gebruiken wij flyers, onder andere om het verschil tussen de Verwijsindex en een zorgmelding bij Veilig Thuis toe te lichten.

Wat is voor jou het verschil tussen de Meldcode en de Verwijsindex?

Het verschil zit in de gevolgen. De Verwijsindex nemen we mee in de Meldcode om signalen goed in beeld te krijgen. Maar de Verwijsindex is voor mij ook een middel om het gesprek aan te gaan over hulpverlening en het betrekken van anderen. Zelfs als ouders het liever niet willen, kun je het gesprek openen over hun zorgen. Dit helpt uiteindelijk bij de zorgverlening en het onderlinge vertrouwen, en kan zorgmeldingen voorkomen. Bij een zorgmelding, die soms toch nodig is, gaat er vaak een deur dicht omdat mensen zich beoordeeld voelen.

Wat kan er nog beter?

Ik zou graag zien dat huisartsen meer met de Verwijsindex werken. De huisarts is vaak de eerste persoon waar een gezin naartoe gaat met problemen, ook bij opvoedkundige vraagstukken. Daarnaast denk ik dat het minder geheimzinnig moet zijn voor de burger. Als het instrument voor iedereen bekend is, wordt het automatisch normaal. Ouders moeten het instrument al kennen voordat ze ermee te maken krijgen. De gemeente en overheid zijn hier onder andere verantwoordelijk voor.

Waar zit voor jou de meerwaarde?

De meerwaarde zit erin dat het een lijntje houdt als een kind uit beeld raakt, bijvoorbeeld bij verhuizen of schoolverandering. Het is ook belangrijk als er meer zorgen zijn en je niet alle betrokkenen in beeld hebt. Voor ons is het essentieel dat andere betrokken professionals ons weten te vinden.