Het drama in Vlaardingen zorgde voor ontzetting in de Nederlandse samenleving en politiek. Opnieuw lijkt een meisje het slachtoffer te zijn van het niet tijdig oppakken van signalen van kindermishandeling en verwaarlozing. Het onderzoek naar de feiten in deze zaak is in volle gang.
Het is niet de eerste keer dat een dergelijke tragedie het nieuws haalt. Denk aan de casus van Savanna (2004), het Maas-meisje (2006) en het rapport Onmacht (2020) uit Amsterdam, waarbij het zelfs fataal afliep. Vaak zijn er veel organisaties betrokken bij deze zaken. Soms weten ze van elkaars betrokkenheid, maar regelmatig ook niet, waardoor cruciale signalen gemist worden en noodzakelijk handelen uitblijft. Er heersen vaak vragen over wie verantwoordelijk is voor bepaalde acties, maar tijdig overleggen kan hierin een oplossing bieden. Het is essentieel te erkennen dat je elkaar eerst moet zien en weten te vinden voordat je effectief kunt samenwerken en communiceren. De Verwijsindex is daarom in het leven geroepen om zichtbaar te maken wie er bij een jeugdige betrokken is, zodat alle puzzelstukjes samengebracht kunnen worden.
De zaak in Vlaardingen krijgt ook politieke aandacht. Kamerlid Crijns (PVV) heeft vragen gesteld aan de Kamer over de rol van de Verwijsindex en of deze de signalen van meerdere professionals had kunnen bundelen. Ook Kamerlid Van der Plas (BBB) maakt zich zorgen over het afschaffen van de Verwijsindex, zij had al eerder Kamervragen gesteld.
Lees hier de vragen van lid Crijns.
Lees hier de vragen van lid van der Plas.
|